Bize kalan İnsanlığa bırakmak istediğimiz değildi Binlerce fidan ektik halkın çölüne Su vermediler eğildi
Bizim eskiden öfkelerimiz vardı Kızaran yanakları öpmelere utandık Sonra suç olmak girdi araya
Bizim eskiden umutlarımız vardı Yıkılan duvarların gövdesine yaslandık Sonra yanılmak girdi araya
Bize kir bize pas bize tortusu kaldı Dostlar tükenip düştüler Yok olma korkusu kaldı
Bizim eskiden gülüşlerimiz vardı Kırılan yüreklere öylesine dağıttık Sonra ağlamak girdi araya
Bizim eskiden öfkelerimiz vardı Tutuşan dağların seherine yar olduk Sonra vurulmak girdi araya
Bize kan bize ter bize gözyaşı kaldı Yıllar çiğneyip geçtiler Yaşama telaşı kaldı |